می گفتی : دنیا کوچک است

تا آنجا که

شمال و جنوب لای انگشتانت محو می شوند 
!! …

و خورشید می تواند

از چشمی طلوع کند و درچشم دیگرت غروب !! …

آن قدر کوچک
!

که بزرگ ترین سیاره در فنجانت بنشیند

هزار نسل بعد خویش را

به استقبال و بدرقه در آغوش بفشاری !! …

آن قدر کوچک
!

که میان دو استکان

به دورترین نقطه ی زمین سفر کنی

چایت را داغ بنوشی !! …

می گویم : دنیا چقدر بزرگ است !! …

چقدر بزرگ
!

که حتی در اتاق مطالعه ام

هرچه بیشتر دنبالت می گردم

پیدایت نمی کنم ….

این شعرها دیگر برای هیچ کس نیست

نه! در دلم انگار جای هیچ کس نیست



آنقدر تنهایم که حتی دردهایم

دیگر شبیهِ دردهای هیچ کس نیست



حتی نفس‌های مرا از من گرفتند

من مرده‌ام در من هوای هیچ کس نیست



دنیای مرموزی‌ست ما باید بدانیم

که هیچ‌کس اینجا برای هیچ‌کس نیست



باید خدا هم با خودش روراست باشد

وقتی که می‌داند خدای هیچ‌کس نیست



من می‌روم هر چند می‌دانم که دیگر

پشت سرم حتی دعای هیچ‌کس نیست

به سلامتی اونی که وقتی بودیم باهامون حال کرد؛اگه
نبودیم ازمون یادکرد!اونی که اگه بودیم دعامون کرد؛اگه نبودیم آرزومون کرد!اونی که
وقتی بودیم خندید؛اونی که وقتی نبودیم نالید.سلامتی اونی که هرچنددلخوربودولی واسه
دلخوشی ماخندید...

یک دقیقه سکوت:به خاطرتمام آرزوهایی که درحدیک
فکرکودکانه باقی ماندند..به خاطرامیدهایی که به ناامیدی مبدل شدند..بخاطرشب هایی
که بااندوه سپری کردیم به خاطرقلب هایی که زیرپای کسانی که دوستشان داشتیم له
شدبخاطرچشمانی که همیشه بارانی ماندند.یکدقیقه سکوت:به احترام کسانی که شادی خودراباناراحت
کردنمان بدست آوردند...به خاطرصداقت که این روزهافراموش شده است.بخاطرمحبت که بیشترازهمه
موردخیانت قرارگرفت..یک دقیقه سکوت:به خاطرحرف های نگفته...برای احساساتی که
همواره نادیده گرفته می شود.

تا دنیا دنیا دنیاس

ما از آبی آبی از ماست

ما آسمونی هستیم

یه تیم عالی از ماست !

.

.

.

.

برو بقیه رو ببین و حال کن و نظر بده

خون سرخ بدون رگ هایی آبی لخته ای بیش نیست !

.

.

.

.

برو بقیه رو ببین بابا

جوک های باحال 92

زنه از کوبا تا فلوریدا صد مایل شنا کرده که پیام صلح و دوستى رو به جهانیان برسونه

بعد من چون کنترل دور بود ازم دیشب با تلوزیون روشن خوابیدم !

.

.

.

برو ادامه مطلب بقیه رو ببین

تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟

شب از هجوم خیالت ، نمی برد خوابمتو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم ؟

شب از هجوم خیالت ، نمی برد خوابم


تو چیستی که من از موج هر تبسم تو

بسان قایق سرگشته ، روی گردابم!


تو در کدام سحر ، بر کدام اسب سپید؟

تو را کدام خدا ؟

تو از کدام جهان ؟

تو در کدام کرانه ، تو از کدام صدف ؟

تو در کدام چمن ، همره کدام نسیم ؟

تو از کدام سبو ؟

من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه !


چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ، آه !

مدام پیش نگاهی ، مدام پیش نگاه !


کدام نشئه دویده ست از تو در تن من ؟

که ذره های وجودم تو را که می بینند

به رقص می آیند !

سرود می خوانند!


چه آرزوی محالی ست زیستن با تو

مرا همین بگذارند یک سخن با تو

شب از هجوم خیالت ، نمی برد خوابم


تو چیستی که من از موج هر تبسم تو

بسان قایق سرگشته ، روی گردابم!


تو در کدام سحر ، بر کدام اسب سپید؟

تو را کدام خدا ؟

تو از کدام جهان ؟

تو در کدام کرانه ، تو از کدام صدف ؟

تو در کدام چمن ، همره کدام نسیم ؟

تو از کدام سبو ؟

من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه !


چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ، آه !

مدام پیش نگاهی ، مدام پیش نگاه !


کدام نشئه دویده ست از تو در تن من ؟

که ذره های وجودم تو را که می بینند

به رقص می آیند !

سرود می خوانند!


چه آرزوی محالی ست زیستن با تو

مرا همین بگذارند یک سخن با تو


تو چیستی که من از موج هر تبسم تو

بسان قایق سرگشته ، روی گردابم!


تو در کدام سحر ، بر کدام اسب سپید؟

تو را کدام خدا ؟

تو از کدام جهان ؟

تو در کدام کرانه ، تو از کدام صدف ؟

تو در کدام چمن ، همره کدام نسیم ؟

تو از کدام سبو ؟

من از کجا سر راه تو آمدم ناگاه !


چه کرد با دل من آن نگاه شیرین ، آه !

مدام پیش نگاهی ، مدام پیش نگاه !


کدام نشئه دویده ست از تو در تن من ؟

که ذره های وجودم تو را که می بینند

به رقص می آیند !

سرود می خوانند!


چه آرزوی محالی ست زیستن با تو

مرا همین بگذارند یک سخن با تو

بیستون یار من آنجاست حواست باشد

او نشان کرده ی اینجاست حواست باشد

یار من موی سرش قیمت صد شیرین است

قصه اش قصه ی لیلاست حواست باشد

گر چه بدجور شکسته ست دل تنگ مرا

همچنان شاه غزل هاست حواست باشد

حرف یک عشق قدیمیست که برعکس شده

درد من درد زلیخاست حواست باشد

آنچه فرهاد نوشته ست به روی تن تو....

شرح یک روز غم ماست حواست باشد

همه ی دلخوشی و زندگی ام بودن اوست

برود آخر دنیاست حواست باشد

نگذاری احدی تیشه به رویت بزند!!!

شیشه عمر من آنجاست حواست باشد.

دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت

تمام عمرِ من انگار در خیال گذشت

-ببند پنجره‌ها را که کوچه ناامن است...

نسیم آمد و نشنید و بی‌خیال گذشت

درست روی همین صندلی تو را دیدم نگاه خیره‌ی تو...

لحظه‌ای که لال گذشت

- چه ساعتی‌ست ببخشید؟...

ساده بود اما چه‌ها که از دل تو با همین سؤال گذشت ...

گذشت و رفت و به تو فکر می‌کنم

ـ تنها ـ دو ساعتی که به اندازه‌ی دو سال گذشت